Verloren bruid

Grafisch ontwerper Sonya MacTavish is sprakeloos als ze een landhuis erft van haar oom van wie ze het bestaan niet kende. En wat ze ook niet weet, is dat ze niet de enige bewoner van het landhuis is: de geest van een vermoorde bruid is nog altijd aanwezig.

Volgens het testament moet Sonya minstens drie jaar in het huis, aan de kust van Maine, blijven wonen. Ze besluit op onderzoek uit te gaan in de hoop erachter te komen hoe haar vader en oom na hun geboorte gescheiden zijn geraakt en waarom dit al die jaren geheim is gebleven.

Trey, de jonge advocaat die haar op het schitterende landgoed ontvangt, merkt Sonya's ongemak meteen op. Hij geeft het toe: het spookt hier inderdaad, maar slechts een beetje. Het duurt niet lang voordat Sonya merkt dat de meubels zich vanzelf verplaatsen en dat muziek schijnbaar uit het niets begint te spelen. In het kantoor van haar oom vindt ze het portret van een vrouw met de naam Astrid. Trey noemt haar "de eerste verloren bruid". Het begint duidelijk te worden dat Sonya veel meer heeft geërfd dan alleen een huis. Haar oom liet haar een eeuwenoude vloek na – en een puzzel om op te lossen.