Dutch Fairy Tales

Een vos verloor op een dag zijn staart. Hij was bang dat alle andere vossen hem zouden uitlachten. Hij bedacht een plannetje zodat andere vossen ook hun staart af wilden knippen, zo was hij niet meer de enige zonder staat. Zo makkelijk ging dat helaas niet, al snel kwamen de andere vossen tot de ontdekking dat de vos zelf helemelaal geen staart meer had en begrepen toen waarom hij wilde dat alle andere vossen ook hun staat af zouden knippen.

Rapunzel is een prachtige jonge meid die als baby is meegenomen door een heks en opgesloten in een toren zonder enige mogelijkheid om te ontsnappen. De heks is de enige die de toren kan bereiken, door Rapunzel's lange haar te gebruiken als touw om omhoog en omlaag te klimmen. Op een dag wordt een prins aangetrokken door het geluid van Rapunzel's zang en besluit om haar haar te beklimmen om bij haar te komen.

Een slechte koningin, overweldigd door haar eigen ijdelheid, raakt woedend als ze hoort dat haar stiefdochter, Sneeuwwitje, als mooier wordt beschouwd dan zij volgens haar magische spiegel. In een bui van jaloezie, beveelt ze een jager om Sneeuwwitje weg te brengen en te doden. De jager kan zich echter niet aan de daad overgeven en laat Sneeuwwitje ontsnappen. Voor een onzekere toekomst, Sneeuwwitje is zo gelukkig om toevlucht te vinden bij zeven vriendelijke dwergjes die haar misschien kunnen helpen.

Lang, lang geleden gebeurde er elk jaar iets vreselijks in een stad, gewoon hier in Nederland. In die stad, die we nu kennen als Ridderkerk, leefde toen een hele enge draak. Een draak met wel vier koppen en een vreselijke adem. Deze draak wilde elk jaar een mooi jong meisje om haar lekker op te peuzelen. De koning van die stad was wel rechtvaardig, want elk jaar deed hij alle namen van de meisjes in de stad in een grote ton en werd er eentje getrokken. Dat meisje was dan degene die naar de draak werd gestuurd.

Deze fabel van Aesopus gaat over de ijdele raaf en een vos, die zich als slijmbal gedraagt. Een vos speelt in op de ijdelheid van een raaf en veleidt hem om een lied te zingen, zonder dat de raaf de gevolgen hiervan overziet.

Er was eens een oude geit die zeven jonge geitjes had en zij had ze lief zoals een moeder haar kinderen liefheeft. Op een dag wilde zij het bos ingaan om voedsel te halen. Zij riep ze alle zeven bij elkaar en zei: "Lieve kinderen, ik ga naar het bos, wees op je hoede voor de wolf; als hij binnenkomt, dan eet hij jullie allen met huid en haar op. De gemene wolf vermomt zich vaak, maar aan zijn rauwe stem en zijn zwarte poten kunnen jullie hem meteen herkennen." De geitjes zeiden: "Lieve moeder, wij zullen goed oppassen, u kunt rustig weggaan.

Wanneer de houtbewerker Geppetto een vallende ster ziet, wenst hij dat de pop die hij net heeft afgemaakt, Pinokkio, een echte jongen zou worden. 's Nachts vervult de Blauwe Fee Geppetto's wens.

De koning en koningin hebben een heel sterke kinderwens. Op een dag komt een kikker bij de koningin en vertelt haar dat haar wens zal uitkomen. En inderdaad niet veel later wordt een schitterend prinsesje geboren. Om de geboorte te vieren wordt een groot feest gegeven en daar worden ook de feeën van het land uitgenodigd.

Twee oplichters presenteren zichzelf als kleermakers en bieden aan om een speciaal kledingstuk te maken voor een keizer, beweren dat de stof zo delicaat is dat het alleen zichtbaar is voor degenen die heel slim zijn. De keizer, geïnteresseerd in het exclusieve kledingstuk, neemt hen in dienst en de bedriegers beginnen aan het werk. Echter, ze hebben geen enkele bedoeling om het kledingstuk echt te maken en willen de keizer oplichten van zijn geld.

Het lelijke eendje is een sprookje, geschreven door Hans Christian Andersen, en bewerkt en ingesproken door Abel Studio. Een eend heeft een nestje eieren. Een van de eieren wil maar niet uitkomen. Op het moment dat het toch uitkomt blijkt het eendje heel erg lelijk te zijn. Toch blijft moeder eend van het eendje houden. Gedurende het leven van het eendje loopt het steeds tegen afwijzing en onbegrip aan. Het eendje begint steeds meer aan zichzelf te twijfelen en denkt niet dat het ooit nog goed zal komen.

Momotaro, is een jongen die geen heldendaad uit de weg gaat. Samen met de aap, de fazant en de hond steekt hij de oceaan over en trotseren zij Duivels Eiland om het gevecht aan te gaan met monsters en om de duivels te verjagen.

In dit klassieke sprookje van Hans Christian Andersen is de prins op zoek naar een echte elegante prinses om zijn vrouw te worden. Op een stormachtige nacht klopt een jongedame op de paleisdeur die beweert een prinses te zijn, dus besluit de koningin haar op de proef te stellen.

Er was eens een man met die drie zonen. De zonen waren erg slim, behalve de jongste. Die was iets minder slim. Eigenlijk vond iedereen hem maar dom en werd daarom door veel mensen bespot en belachelijk gemaakt. Op een dag ging de oudste zoon op pad om hout te hakken in het bos. Zijn moeder had een lekkere taart en een fles limonade voor hem klaargemaakt, zodat hij geen honger of dorst zou krijgen.

Lang geleden leefde er eens een houthakker die een vrouw had en zeven zonen. De houthakker werkte elke dag zo hard hij kon in het bos, maar helaas, hij slaagde er bijna nooit in zoveel te verdienen dat hij zichzelf en zijn gezin genoeg te eten kon geven. Vooral voor het jongste zoontje was dat heel erg, want die was toch al klein en zwak. En toen hij werd geboren, was hij maar net zo groot als de duim van zijn vader. Daarom werd hij ook Klein Duimpje genoemd.

Assepoester wordt onderdrukt door haar wrede stiefmoeder en stiefzusters, die haar dwingen om constant te werken zonder vrije tijd. Ze besteedt veel van haar tijd aan dagdromen, terwijl ze zich uitput met huishoudelijke taken. Op een avond komt een fee langs, en gebruikt haar magie om Assepoesters droom om naar een bal te gaan en een prins te ontmoeten, waar te maken. Maar, ze vraagt zich af of de magische avond langer zal duren dan de nacht van de bal.

Androcles, een jonge gladiator, wordt niet goed behandeld door zijn meester en probeert te ontsnappen door een bos in te vluchten. Na een tijdje stopt hij om uit te rusten, maar stuit dan op een woest brullende leeuw. Androcles vreest dat hij zal worden opgegeten, maar het blijkt dat de leeuw brult van de pijn van een doorn in zijn poot.

Pieter Konijn en zijn familie wonen in een grote bos, onder een sparrenboom. Mevrouw Konijn vertrekt het huis om naar de bakker te gaan, waarbij ze Pieter en zijn zussen waarschuwt om niet het tuin van de strenge buurman in te gaan terwijl zij weg is. Ondanks deze waarschuwing, negeert Pieter dit en gaat naar de tuin, waar hij het leuk heeft tot hij te veel eet en ziek wordt.

Er was eens een koopman die zo rijk was dat hij de hele straat en bijna een zijstraatje bovendien kon plaveien met zilvergeld. Maar dat deed hij niet, hij wist zijn geld wel op een andere manier te besteden; als hij een stuiver uitgaf kreeg hij er een daalder voor terug; zo"n voortreffelijke koopman was hij.

De familie van Belle is door allerlei ellende aan lager wal geraakt. Als Belle's vader op reis moet in de hoop iets te redden van het familiefortuin, verdwaalt hij. Hij komt terecht in een vreemd kasteel, waar hij gastvrij onthaald wordt, maar nergens ziet hij een gastheer of personeel. Wanneer hij door de kasteeltuin loopt, ziet hij de prachtige rozen, en plukt er eentje voor zijn dochter, Belle. Hierop verschijnt een woest beest ten tonele, dat hem verwijt dat hij na alle gastvrijheid zijn rozen wil stelen en hem dreigt te verscheuren.

De familie van Belle is door allerlei ellende aan lager wal geraakt. Als Belle's vader op reis moet in de hoop iets te redden van het familiefortuin, verdwaalt hij. Hij komt terecht in een vreemd kasteel, waar hij gastvrij onthaald wordt, maar nergens ziet hij een gastheer of personeel. Wanneer hij door de kasteeltuin loopt, ziet hij de prachtige rozen, en plukt er eentje voor zijn dochter, Belle. Hierop verschijnt een woest beest ten tonele, dat hem verwijt dat hij na alle gastvrijheid zijn rozen wil stelen en hem dreigt te verscheuren.